Zorglocatie De Kloosterhoeve van Mijzo start in oktober met 3D-diner. Wat is dit en hoe implementeer je dit in de organisatie? Dat vertelt Carin Jansen - strategisch adviseur innovatie en zorgrobotica- in november in haar workshop op de HKNN Kennisdag ‘Aan de slag met vallen en verslikken’.

Carin Jansen is als innovatie-expert met collega’s altijd op zoek naar trends, technologieën en kansen. Ook als het gaat om verslikken: ‘Veel cliënten met de ziekte van Huntington hebben last van slikproblemen en krijgen gemalen voeding. Maar dat ziet er niet heel appetijtelijk uit op je bord.’ Mijzo werkt al langere tijd samen met Gastronology aan voor de ontwikkeling van 3D-foodprinting. ‘Zij kunnen voeding malen op de juiste dikte die past bij de cliënt, het gewenste IDDSI niveau’, legt Jansen uit. ‘Evengoed ziet het eruit zoals een normale maaltijd, dus wat op je bord ligt ziet eruit als een wortel, ruikt naar wortel en smaakt als een wortel.’

Beter en met smaak eten

Sinds dit jaar zijn de maaltijden in productie genomen en levert Gastronology  aan zorgorganisaties. Mijzo gaat onderzoeken of ze de 3D geprinte maaltijden aan kunnen bieden aan cliënten. Jansen somt de voordelen van de voeding op: ‘Het ziet er aantrekkelijker uit, waardoor cliënten waarschijnlijk beter en meer zelfstandig eten, omdat ze het eten op hun bord herkennen. Hopelijk zullen ze met meer smaak eten wat de kwaliteit van leven vergroot.'

'De maaltijd is een belangrijk moment van de dag', vervolgt Jansen, 'hoe fijn is het dan als je hiervan kunt genieten? Daarnaast kan het verzorgenden en verpleegkundigen werk uit handen nemen: nu moet voeding gemalen worden tot de juiste dikte. Straks worden de maaltijden ingevroren aangeleverd, en hoef je dit alleen maar op te warmen.’

Innovatie implementeren

Maar een nieuwe innovatie implementeren is niet iets wat je ‘even’ doet, weet ook Jansen: ‘Innovaties raken veel processen: IT-processen, werkprocessen, financiën, onderhoud, de bestelprocedure… Als je hier geen oog voor hebt en je beleid hierop onvoldoende aanpast, dan wordt het te vrijblijvend. Veel innovaties mislukken omdat de randvoorwaarden niet goed geregeld zijn.’

Dus bij het kennismaken met het zogenoemde 3D-diner, wordt iedereen stap voor stap meegenomen in het proces. Zo is er eerst een proeverij georganiseerd, waarbij cliënten en zorgverleners verschillende gerechten konden proeven. Zoals aardappels, bietjes, bloemkool, zoete aardappel, pompoen en bloemkool. De reacties zijn overwegend positief, vertelt Jansen: ‘Bijna iedereen at keurig het bordje leeg, één iemand liet de bloemkool staan. Maar zij hield sowieso niet van bloemkool.’

Haalbaarheidsonderzoek

In de eerste week van oktober worden de eerste maaltijden bezorgd. Hiermee begint het ‘haalbaarheidsonderzoek’, legt Jansen uit. ‘Dus is het überhaupt haalbaar om dit eten op het bord te krijgen? Is het praktisch in te regelen met de zorg? Krijgen we het goed opgewarmd?’ Als alle vinkjes zijn gezet, start de pilot: ‘Hierbij onderzoeken we wat de meetbare voordelen van het 3D-diner zijn. Vinden cliënten het lekkerder dan de gemalen voeding die ze hiervoor kregen? Genieten ze meer van de maaltijd? Eten ze meer? En komen ze misschien zelfs in gewicht aan? En hoe bevalt het de zorgverleners?’

Workshop op Kennisdag

In de workshop ‘3D Diner’ die Jansen geeft op de HKNN Kennisdag op 7 november zal ze meer vertellen het 3D-diner, en hoopt ze de voeding aan deelnemers te kunnen tonen én laten proeven. ‘Daarnaast deel ik kennis over het implementatieproces van het 3D-diner op De Kloosterhoeve, een van onze locaties’, zegt Jansen. ‘Op deze manier hoeven andere zorgorganisaties niet zelf het wiel uit te vinden en kunnen we kostbare kennis met anderen delen.’

Geef je nu op voor de HKNN Kennisdag op 7 november, waar workshops gegeven worden over vallen en verslikken >>